کد مطلب:129504 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:115

سعید بن عبدالله حنفی
تا آن جا كه ما جست وجو كردیم، مكان پیوستن این شهید به امام نیز مشخص نیست. تنها سماوی در این باره نوشته است: «سپس مسلم همراه با نامه ای وی را نزد حسین (ع) فرستاد؛ و او با آن حضرت ماند تا همراهش كشته شد.» [1] از این عبارت زمان فرستادن وی از سوی مسلم دانسته نمی شود. آیا پس از فرستادن عابس بن ابی شبیب شاكری یا اندكی پس از وی یا با فاصله ی زمانی زیاد؟ از این رو اقوی این است كه وی در مكه به امام (ع) پیوست. اما یك احتمال دیگر نیز باقی می ماند و آن این است كه پس از خروج امام (ع) از مكه و در راه به آن حضرت پیوسته باشد.

این شهید از والامقام ترین شهیدان طف است و زندگی نامه ی او در جانبازان حماسه عاشورا. [2] .


برای وی همین فضیلت و شرافت بس كه - علاوه بر افتخار شهادت - در زیارت ناحیه ی مقدسه به طور مفصل بر وی درود فرستاده شده و از وی ستایش به عمل آمده است:

«سلام بر سعید بن عبدالله حنفی كه وقتی حسین (ع) به او اجازه ی بازگشت داد گفت: به خدا سوگند، از تو دست نخواهیم كشید تا خداوند بداند كه ما در غیبت رسول خدا (ص) حق شما را رعایت كرده ایم. به خدا سوگند، اگر بدانم كه مرا می كشند و باز زنده می كنند، سپس مرا می سوزانند و خاكسترم را به باد می دهند؛ و این كار هفتاد بار با من انجام می شود، از شما جدا نخواهم شد تا آن كه در ركاب شما جان بسپارم. چرا كه تنها برای یك بار می میرم و یا كشته می شوم، اما پس از آن به كرامتی ابدی دست می یابم.

تو مرگ خویش را دیدار كردی و امامت را یاری دادی؛ و در سرای جاوید از پروردگارت كرامت دیدی، خداوند ما را همراه شما با شهیدان محشور گرداند و هم صحبتی با شما را در اعلا علیین روزی ما سازد.» [3] .


[1] ابصارالعين، ص 217.

[2] جانبازان حماسه عاشورا.

[3] البحار، ج 45، ص 70، ج 101، ص 272.